Anton Geesink

Als ‘scharminkelig’ joch regelmatig in elkaar geslagen in de Utrechtse volksbuurt waar hij opgroeide, maar jaren later, op een oktoberdag in 1964, werd hij Olympisch kampioen judo, de man die ‘bovenlag’ en Japan in rouw dompelde.

Hij deed er alles voor. Reisde per fiets naar de beste meesters (sensei) in Antwerpen en Parijs. Later zocht hij de perfectie in Japan, het land dat hij bij de Spelen van Tokio liet huilen en tegelij-kertijd met een schitterend gebaar ook wist te troosten.

Wie is deze ‘knuffelbeer’ van het volk die menigeen de gordijnen injoeg als Olympische ‘bobo’? ‘Alles wat ik doe, wijkt af van het gangbare’, is een uitspraak die hem typeert. Anton Geesink (6 april 1934 - 27 augustus 2010) kan worden beschouwd als een van de eerste echte topsporters van Neder-land. Genadeloos als het moest en ook het bewijs dat je met judo een beste boterham kunt verdienen.

Anton Geesink was zelfs mogelijk nog kleurrijker dan Johan Cruijff. Speelde in 14 films, maar geen script woog qua spanning op tegen zijn eigen levensverhaal: volksjongen die met alleen lagere school de wereld veroverde.